Powieść, która przyniosła sławę przyszłej noblistce dopiero teraz ukazuje się w Polsce. I nadal potrafi wcisnąć w fotel.

Powieść „Najbardziej niebieskie oko” (The Bluest Eye) Toni Morrison w Stanach Zjednoczonych ukazała się w 1970 roku, z miejsca przynosząc autorce sławę. Nikt w tak piękny i sugestywny sposób nie pisał wówczas o najstraszniejszych aspektach amerykańskiej rzeczywistości – pogardzie na tle rasowym, która niczym zaraza przenosi się również na ofiary rasizmu. Historia małej Pecoli, czarnoskórym dziecku marzącym o błękitnych oczach, to jedna z tych opowieści, która wrosła w amerykańska kulturę i do dziś zachowuje siłę i aktualność, bowiem posiada cechy ponadczasowe i uniwersalne. Ciekawostką jest, że ze względu na sugestywność wyrazu powieść Morrison jest jedną z książek najczęściej zakazywanych w amerykańskich szkołach i bibliotekach. 30 kwietnia, niemal 45 lat od pierwszego wydania, „Najbardziej niebieskie oko” po raz pierwszy ukaże się w Polsce, w serii Mistrzowie Prozy, w tłumaczeniu Sławomira Studniarza.     

„„Najbardziej niebieskie oko” przygnębia, każąc jednocześnie zastanowić się nad tym, co w naszym życiu jest ważne i tym, jacy się stajemy pod wpływem naszego otoczenia” – pisze Adam Kraszewski jako jeden z pierwszych omawiając w portalu natemat.pl powieść Toni Morrison. Cały tekst przeczytasz tutaj.  

Natomiast na stronach Dziennika Opinii Krytyki Politycznej można przeczytać fragment książki.